دوره
دوره‌ای در معجزات | ۱۱ مرداد ۱۴۰۲
۱۱ مرداد ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
این جنبه می‌تواند خشمگین شود، زیرا دنیا شرور است و نمی‌تواند عشق و سرپناهی را که معصومیت سزاوار آن است فراهم کند.و بنابراین این چهره اغلب اشک‌آلود است، بخاطر بی‌عدالتی‌هایی که دنیا به کسانی که می‌خواهند سخاوتمند و نیکوکار باشند روا می‌دارد.این جنبه هرگز نخستین حمله را انجام نمی‌دهد.اما هر روز صدها چیز کوچک حمله‌های خُرد به معصومیتش می‌کنند، و آن را به رنجش برمی‌انگیزند، و در نهایت به توهین و بدرفتاری بی‌پرده.
دوره‌ای در معجزات | ۹ مرداد ۱۴۰۲
۹ مرداد ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
یک مفهوم از خود توسط تو ساخته می‌شود.کوچکترین شباهتی به خود تو ندارد.آن یک خدای دروغین است، که ساخته شده تا جای واقعیت تو را به عنوان فرزند خداوند بگیرد.مفهوم خودی که دنیا می‌خواهد آموزش دهد، آن چیزی نیست که به نظر می‌رسد.زیرا برای خدمت به دو قصد ساخته شده است، که ذهن تنها یکی از آن دو را می‌تواند تشخیص دهد.اولی چهره معصومیت را ارائه می‌دهد، جنبه‌ای که بر پایه آن رفتار می‌شود.این چهره است که لبخند می‌زند و دلربایی می‌کند و حتی به نظر می‌رسد که عشق می‌ورزد.به دنبال هم‌نشینان می‌گردد و گاه با ترحم، به رنج می‌نگرد، و گاه تسلی می‌دهد.معتقد است که در میان دنیایی شرور، خوب است.
دوره‌ای در معجزات | ۶ مرداد ۱۴۰۲
۶ مرداد ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
یادگیری دنیا مبتنی بر مفهومی از خود است که با واقعیت دنیا هماهنگ شده است.به خوبی با آن سازگار است.زیرا این تصویری است که برای دنیایی از سایه‌ها و اوهام مناسب است.اینجا در منزل گام برمی‌دارد، جایی که آنچه می‌بیند با آن یکی است.ساختن مفهومی از خود همان چیزی است که یادگیری دنیا در نظر دارد.هدفش این است؛ که تو بدون یک خود بیایی، و در حالی که پیش می‌روی، یک خود را بسازی.و زمانی که به «بلوغ» رسیدی، آن را به کمال رسانده‌ای، تا با دنیا در شرایطی برابر، و مطابق با خواسته‌‌هایش مواجه شوی.
دوره‌ای در معجزات | ۲ مرداد ۱۴۰۲
۲ مرداد ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
نمی توان بیش از این تأکید کرد که اصلاح ادراک صرفاً یک ترفند موقتی است.این تنها به این دلیل ضروری است که ادراک نادرست مانعی برای معرفت است، در حالی که ادراک صحیح، پله‌ای به سوی آن است.تمام ارزش ادراک درست در این درک اجتناب‌ناپذیر نهفته است که همه ادراک غیر‌ضروری است.این، مانع را به طور کامل از میان برمی‌دارد.ممکن است بپرسی که این چگونه تا زمانی که به نظر می‌رسد در این دنیا زندگی می‌کنی ممکن است.این یک پرسش منطقی است.با این حال، باید دقت کنی که آیا واقعاً آن را درک می‌کنی.این «تویی» که در این دنیا زندگی می‌کنی چه کسی است؟روح، جاودانه است و جاودانگی یک حالت پایدار است.آن، اکنون به همان اندازه درست است که درست بوده یا خواهد بود، زیرا به هیچ وجه متضمن هیچ تغییری نیست.آن نه یک تسلسل است، و نه با مقایسه شدن با یک ضد درک می‌شود.معرفت هرگز مستلزم مقایسه‌ها نیست.این تفاوت اصلی آن با هر چیز دیگری است که ذهن می‌تواند درک کند.
دوره‌ای در معجزات | ۳۰ تیر ۱۴۰۲
۳۰ تیر ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
رستگاری چیزی نیست جز «درست‌اندیشی»، که یگانه‌اندیشی روح‌القدس نیست، اما باید پیش از بازگشت یگانه‌اندیشی به دست آید.درست‌اندیشی به‌طور خودکار به مرحله بعدی می‌انجامد، زیرا ادراک درست به‌طور یکنواخت بدون حمله است، و بنابراین نادرست‌اندیشی از بین می‌رود.نفس نمی تواند بدون قضاوت زنده بماند، و بر این اساس کنار گذاشته می‌شود.پس ذهن تنها یک جهت دارد که می‌تواند در آن حرکت کند.جهت آن همیشه خودکار است، زیرا نمی‌تواند جز توسط سیستم فکری که به آن پایبند است تجویز شود.
