دورهکتابچه آموزگاران 

ک_۱۰_۱

M-10.1

^۱قضاوت، مانند سایر وسایلی که به وسیله آنها دنیای اوهام حفظ می شود، کاملاً مورد سوء تفاهم جهانیان قرار می گیرد.^۲در واقع با حکمت اشتباه گرفته می شود و جایگزین حقیقت می شود.^۳همانطور که دنیا از این اصطلاح استفاده می کند، یک فرد قادر به قضاوت «خوب» و «بد» است و هدف آموزش او تقویت اولی و به حداقل رساندن دومی است.^۴با این حال، سردرگمی قابل توجهی در مورد معنای این دسته بندی ها وجود دارد.^۵آنچه برای یکی قضاوت «خوب» است، برای دیگری قضاوت «بد» است.^۶بعلاوه، حتی همان شخص، عمل مشابه را به عنوان نشان دادن قضاوت "خوب" در یک زمان و قضاوت "بد" در زمان دیگر طبقه بندی می کند.^۷همچنین نمی توان هیچ معیار منسجمی برای تعیین اینکه این دسته بندی ها واقعاً چه هستند آموزش داد.^۸در هر زمان ممکن است دانش آموز با آنچه معلم احتمالی خود در مورد آنها می گوید مخالف باشد و خود معلم نیز ممکن است در اعتقادات خود ناسازگار باشد.^۹قضاوت «خوب»، در این اصطلاحات، معنایی ندارد.^۱۰دیگر "بد" نیست.

ک_۱۰_۲

M-10.2

^۱ضروری است که آموزگار خداوند تشخیص دهد، نه اینکه نباید قضاوت کند، بلکه نمی‌تواند قضاوت کند.^۲در کنار گذاشتن قضاوت، او صرفاً از چیزی که نداشته چشم پوشی می‌کند.^۳او یک توهم را رها می‌کند؛ یا بهتر، او توهم رها کردن را دارد.^۴او در واقع صرفاً صادق‌تر شده است.^۵با تشخیص این که قضاوت همیشه برای او ناممکن بود، دیگر تلاش نمی‌کند.^۶این قربانی کردن نیست.^۷برعکس، او خود را در موقعیتی قرار می‌دهد که قضاوت بتواند از طریق او و نه توسط او صورت گیرد.^۸و این قضاوت نه «خوب» است و نه «بد».^۹این تنها قضاوتی است که وجود دارد، و تنها یکی است: «فرزند خداوند بی‌گناه است، و گناه وجود ندارد.»

ک_۱۰_۳

M-10.3

^۱هدف برنامه درسی ما، بر خلاف هدف یادگیری جهان، این است که تشخیص دهیم قضاوت به معنای معمول غیرممکن است.^۲این یک نظر نیست بلکه یک واقعیت است.^۳برای قضاوت درست درباره هر چیزی، باید از طیف وسیعی از چیزها کاملاً آگاه بود. گذشته، حال و آینده^۴شخص باید از قبل تمام تأثیرات قضاوت هایش را بر همه و هر چیزی که به هر نحوی در آن دخیل است، تشخیص دهد.^۵و شخص باید مطمئن باشد که هیچ تحریفی در ادراک او وجود ندارد، تا قضاوت او برای هر کسی که اکنون و در آینده بر آن استوار است کاملاً منصفانه باشد.^۶چه کسی در موقعیتی است که این کار را انجام دهد؟^۷چه کسی جز در فانتزی های بزرگ این ادعا را برای خود دارد؟

ک_۱۰_۴

M-10.4

^۱به یاد داشته باشید که چند بار فکر کردید که تمام "حقایقی" را که برای قضاوت نیاز داشتید می دانید و چقدر اشتباه کردید!^۲آیا کسی هست که این تجربه را نداشته باشد؟^۳آیا می دانید چند بار فقط فکر کرده اید که درست می گویید، بدون اینکه هرگز متوجه اشتباه خود شده باشید؟^۴چرا چنین مبنای خودسرانه ای را برای تصمیم گیری انتخاب می کنید؟^۵حکمت قضاوت نیست؛ این دست کشیدن از قضاوت است.^۶پس فقط یک قضاوت دیگر انجام دهید.^۷این است: کسى نزد شماست که حکمش کامل است.^۸او همه حقایق را می داند. گذشته، حال و آینده^۹او تمام تأثیرات قضاوتش را بر همه و هر چیزی که به هر نحوی درگیر است می داند.^۱۰و او نسبت به همه منصف است، زیرا هیچ تحریفی در ادراک او وجود ندارد.

ک_۱۰_۵

M-10.5

^۱بنابراین نه با حسرت بلکه با آهی سپاسگزار قضاوت کنید.^۲حالا آیا شما از بار آنقدر بزرگ رها هستید که فقط می توانید تلو تلو بخورید و زیر آن بیفتید.^۳و همش توهم بود^۴هیچ چیز بیشتر.^۵حالا آیا معلم خدا می تواند بدون بار برخیزد و سبک راه برود.^۶با این حال، این تنها فایده او نیست.^۷حس مراقبت او از بین رفته است، زیرا او هیچ ندارد.^۸او آن را همراه با قضاوت بخشیده است.^۹او خود را به کسی سپرد که به جای قضاوت خود، اکنون به قضاوت او اعتماد کرده است.^۱۰حالا او هیچ اشتباهی نمی کند.^۱۱راهنمای او مطمئن است.^۱۲و آنجا که برای قضاوت آمده، برای برکت می آید.^۱۳جایی که الان می خندد، می آمد گریه کند.

ک_۱۰_۶

M-10.6

^۱دست کشیدن از قضاوت کار سختی نیست.^۲اما در واقع تلاش برای حفظ آن دشوار است.^۳معلم خدا همان لحظه که هزینه آن را تشخیص می دهد آن را با خوشحالی زمین می گذارد.^۴تمام زشتی هایی که در مورد او می بیند نتیجه آن است.^۵تمام دردی که او به آن نگاه می کند نتیجه آن است.^۶همه از تنهایی و احساس از دست دادن. گذر زمان و ناامیدی فزاینده؛ ناامیدی بیمار و ترس از مرگ؛ همه اینها از آن به وجود آمده است.^۷و اکنون او می داند که این چیزها لازم نیست.^۸یکی درست نیست.^۹زیرا او آرمان آنها را رها کرده است، و آنها که هرگز جز نتایج انتخاب اشتباه او نبوده اند، از دست او افتاده اند.^۱۰استاد خدا این قدم باعث آرامشت میشه.^۱۱آیا خواستن سخت است اما این؟