دورهکتابچه آموزگاران 

ک_۱۲_۱

M-12.1

^۱پاسخ به این سوال یک است.^۲یک معلم کاملاً کامل که یادگیریش کامل باشد، کافی است.^۳این یکی، تقدیس شده و رستگار شده، به خودی تبدیل می شود که پسر خداست.^۴او که همیشه کاملاً روح بود، اکنون دیگر خود را به عنوان یک بدن یا حتی در یک بدن نمی بیند.^۵بنابراین او نامحدود است.^۶و از آنجایی که بی حد و حصر است، افکار او برای همیشه و همیشه با خدا پیوند می خورد.^۷برداشت او از خودش بر اساس قضاوت خداست، نه قضاوت او.^۸بنابراین او در اراده خدا شریک است و افکار او را به ذهن های فریب خورده می رساند.^۹او برای همیشه یکی است، زیرا او همانگونه است که خدا او را آفریده است.^۱۰او مسیح را پذیرفته است و نجات یافته است.

ک_۱۲_۲

M-12.2

^۱بنابراین پسر انسان پسر خدا می شود.^۲این واقعاً یک تغییر نیست. این یک تغییر ذهن است.^۳هیچ چیز بیرونی تغییر نمی کند، اما همه چیز درونی اکنون فقط عشق خدا را منعکس می کند.^۴دیگر نمی توان از خدا ترسید، زیرا ذهن هیچ دلیلی برای مجازات نمی بیند.^۵به نظر می رسد که معلمان خدا بسیارند، زیرا این چیزی است که جهان نیاز دارد.^۶با این حال، با پیوستن به یک هدف و هدف مشترک با خدا، چگونه می توانند از یکدیگر جدا باشند؟^۷چه اهمیتی دارد که آنها به اشکال مختلف ظاهر شوند؟^۸ذهنشان یکی است. پیوستن آنها به پایان رسیده است.^۹و خدا از طریق آنها اکنون به عنوان یکی عمل می کند، زیرا آنها همین هستند.

ک_۱۲_۳

M-12.3

^۱چرا توهم خیلی ها لازم است؟^۲فقط به این دلیل که واقعیت برای فریب خوردگان قابل درک نیست.^۳فقط تعداد بسیار کمی می توانند اصلاً صدای خدا را بشنوند، و حتی آنها نمی توانند پیام های او را مستقیماً از طریق روحی که به آنها داده است، منتقل کنند.^۴آنها به رسانه ای نیاز دارند که از طریق آن ارتباط برای کسانی که نمی دانند روح هستند امکان پذیر شود.^۵جسمی که می توانند ببینند.^۶صدایی که آن ها می فهمند و به آن گوش می دهند، بدون ترس از اینکه حقیقت در آنها مواجه شود.^۷فراموش نکنید که حقیقت تنها در جایی می‌آید که بدون ترس از آن استقبال شود.^۸بنابراین، معلمان خدا به بدن نیاز دارند، زیرا وحدت آنها را نمی توان مستقیماً تشخیص داد.

ک_۱۲_۴

M-12.4

^۱با این حال، آنچه معلمان خدا را می‌سازد، شناخت آنها از هدف مناسب بدن است.^۲همانطور که در حرفه خود پیشرفت می کنند، بیشتر و بیشتر مطمئن می شوند که عملکرد بدن جز این است که اجازه می دهند صدای خدا از طریق آن به گوش انسان صحبت کند.^۳و این گوش‌ها پیام‌هایی را به ذهن شنونده منتقل می‌کنند که از این دنیا نیستند و ذهن به دلیل منبع آنها می‌فهمد.^۴از این درک، در این معلم جدید خدا، شناخت هدف بدن واقعاً چیست. تنها استفاده از آن واقعا وجود دارد.^۵همین درس کافی است تا اندیشه وحدت وارد شود و آنچه یکی است یکی شناخته شود.^۶معلمان خدا ظاهراً در توهم جدایی شریک هستند، اما به دلیل آنچه از بدن استفاده می کنند، علیرغم ظاهر به توهم اعتقاد ندارند.

ک_۱۲_۵

M-12.5

^۱درس محوری همیشه این است; که آنچه از بدن برای آن استفاده می کنید برای شما تبدیل می شود.^۲از آن برای گناه استفاده کنید یا برای حمله که همان گناه است و آن را گناه می بینید.^۳چون معصیت دارد ضعیف است و ضعیف است عذاب می کشد و می میرد.^۴از آن برای رساندن کلام خدا به کسانی که آن را ندارند استفاده کنید و بدن مقدس می شود.^۵چون مقدس است نه می تواند بیمار باشد و نه می تواند بمیرد.^۶زمانی که سودمندی آن انجام شد توسط آن گذاشته می شود و بس.^۷ذهن این تصمیم را می گیرد، زیرا تمام تصمیماتی را می گیرد که مسئول وضعیت بدن هستند.^۸اما معلم خدا به تنهایی این تصمیم را نمی گیرد.^۹انجام این کار به معنای دادن هدفی دیگر به بدن از آنچه که آن را مقدس نگه می دارد، خواهد بود.^۱۰صدای خدا هنگامی که نقش خود را انجام داد به او می گوید، همانطور که به او می گوید وظیفه او چیست.^۱۱او نه در رفتن و نه در ماندن رنج نمی برد.^۱۲اکنون بیماری برای او غیرممکن است.

ک_۱۲_۶

M-12.6

^۱یگانگی و بیماری نمی‌توانند با هم وجود داشته باشند.^۲آموزگاران خداوند انتخاب می‌کنند که مدتی به رؤیاها نگاه کنند.^۳این یک انتخاب خودآگاهانه است.^۴زیرا آنها آموخته‌اند که همه انتخاب‌ها خودآگاهانه انجام می‌شوند، با آگاهی کامل از عواقبشان.^۵رؤیا چیز دیگری می‌گوید، اما چه کسی می‌تواند به رؤیاها ایمان بیاورد وقتی که تشخیص داده شود آن‌ها برای چه هستند؟^۶آگاهی از رؤیا دیدن کارکرد واقعی آموزگاران خداوند است.^۷آن‌ها شمایل‌های رؤیا را تماشا می‌کنند که می‌آیند و می‌روند، جابجا می‌شوند و تغییر می‌کنند، رنج می‌برند و می‌میرند.^۸با این حال آن‌ها فریب آنچه می‌بینند را نمی‌خورند.^۹آن‌ها تشخیص می‌دهند که مشاهدهٔ یک شمایل رؤیا به عنوان بیمار و جدا واقعی‌تر از این نیست که آن را سالم و زیبا بدانند.^۱۰تنها وحدت چیزی مربوط به رؤیاها نیست.^۱۱آموزگاران خداوند می‌پذیرند که فراتر از رؤیا این است، فراتر از هر چیزی که ظاهراً و در عین حال مطمئناً رؤیای آن‌ها است.