ک_۲_۱
M-2.1
۱شاگردان خاصی به هر یک از معلمان خدا منصوب شده اند، و به محض اینکه او به دعوت پاسخ داد، شروع به جستجوی او خواهند کرد.۲آنها برای او انتخاب شدند زیرا شکل برنامه درسی جهانی که او تدریس خواهد کرد با توجه به سطح درک آنها برای آنها بهترین است.۳شاگردانش منتظر او بودند، زیرا آمدنش قطعی است.۴باز هم فقط یک مسئله زمان است.۵هنگامی که او تصمیم گرفت نقش خود را ایفا کند، آنها آماده هستند تا نقش خود را انجام دهند.۶زمان منتظر انتخاب اوست، اما نه اینکه او به چه کسی خدمت کند.۷زمانی که او آماده یادگیری باشد، فرصت های تدریس برای او فراهم می شود.
ک_۲_۲
M-2.2
۱برای فهمیدن طرح آموزش-یادگیری رستگاری، درک مفهوم زمان که این دوره بیان می‌کند ضروری است.۲آمرزش اوهام را تصحیح می‌کند، نه حقیقت را.۳بنابراین، آنچه هرگز نبوده را تصحیح می‌کند.۴علاوه بر این، نقشهٔ این تصحیح به طور همزمان برقرار و تکمیل شد، زیرا ارادهٔ خداوند کاملاً جدا از زمان است.۵همهٔ واقعیت نیز چنین است، زیرا از او است.۶همان لحظه‌ای که ایدهٔ جدایی وارد ذهن فرزند خداوند شد، در همان لحظه پاسخ خداوند داده شد.۷در زمان، این در گذشتهٔ بسیار دور رخ داد.۸در واقعیت، هرگز رخ نداد.
ک_۲_۳
M-2.3
۱دنیای زمان، دنیای وهم است.۲آنچه مدت‌ها پیش رخ داده، به نظر می‌رسد که اکنون در حال رخ دادن است.۳انتخاب‌هایی که مدت‌ها پیش انجام شدند، گویی هنوز باز هستند؛ و هنوز باید انجام شوند.۴آنچه آموخته و درک شده و مدت‌ها پیش گذشته است، به عنوان پنداری تازه، ایده‌ای نو، و رویکردی متفاوت نگریسته می‌شود.۵از آنجا که ارادهٔ تو آزاد است، می‌توانی آنچه را که پیش از این رخ داده در هر زمانی که خودت بخواهی بپذیری، و تنها آن زمان است که درک خواهی کرد که آن همیشه وجود داشته است.۶همانگونه که این دوره تأکید دارد، تو در انتخاب برنامه درسی، یا حتی شکل آموختن آن، آزاد نیستی.۷با این حال، تو آزادی که تصمیم بگیری چه وقت می‌خواهی آن را بیاموزی.۸و همین که آن را بپذیری، از پیش آموخته شده است.
ک_۲_۴
M-2.4
۱بنابراین، زمان واقعاً به یک لحظه به عقب برمی‌گردد، آنقدر کهن که فراتر از تمام حافظه است، و حتی از امکان به خاطر سپردن نیز گذشته است.۲با این حال، چون لحظه ای است که بارها و بارها و دوباره زنده می شود، به نظر می رسد اکنون است.۳و به این ترتیب به نظر می رسد که دانش آموز و معلم در زمان حال با هم می آیند و یکدیگر را پیدا می کنند که گویی قبلاً ملاقات نکرده اند.۴مردمک در زمان مناسب به مکان مناسب می آید.۵این اجتناب ناپذیر است، زیرا او در آن لحظه باستانی که اکنون دوباره زنده می شود، انتخاب درستی انجام داد.۶معلم نیز از گذشته ای کهن انتخابی اجتناب ناپذیر کرده است.۷اراده خدا در همه چیز است، اما به نظر می رسد که برای تمرین زمان می برد.۸چه چیزی می تواند قدرت ابدیت را به تاخیر بیندازد؟
ک_۲_۵
M-2.5
۱وقتی دانش آموز و معلم با هم می آیند، وضعیت یاددهی-یادگیری آغاز می شود.۲زیرا معلم واقعاً کسی نیست که تدریس می کند.۳معلم خدا با هر دو نفری که برای اهداف یادگیری به هم می پیوندند صحبت می کند.۴این رابطه به دلیل این هدف مقدس است و خدا وعده داده است که روح خود را به هر رابطه مقدسی بفرستد.۵در موقعیت یاددهی-یادگیری، هر یک می آموزد که دادن و گرفتن یکی است.۶مرزبندی هایی که آنها بین نقش ها، ذهن، بدن، نیازها، علایق و تمام تفاوت هایی که فکر می کردند آنها را از یکدیگر جدا کرده اند، محو می شوند و کم رنگ می شوند و محو می شوند.۷کسانی که همان دوره را یاد می گیرند یک علاقه و یک هدف مشترک دارند.۸و به این ترتیب، کسی که یادگیرنده بود، خود معلم خدا می شود، زیرا او تصمیمی گرفته است که معلمش را به او داده است.۹او در شخص دیگری همان علایق خود را دیده است.
