دورهمتنفصل ۲۳ - جنگ بر علیه خودت 

م_۲۳_۳_۱

T-23.III.1

^۱آیا این درست نیست که برخی از اشکال حمله را نمی شناسید؟^۲اگر حمله واقعی به هر شکلی به شما صدمه می زند، و این کار را به همان اندازه که به شکل دیگری که تشخیص می دهید انجام می دهد، پس باید به دنبال آن باشد که همیشه منبع درد را تشخیص نمی دهید.^۳حمله به هر شکلی به همان اندازه مخرب است.^۴هدف آن تغییر نمی کند.^۵تنها هدف آن قتل است، و چه شکلی از قتل برای پوشاندن گناه عظیم و ترس دیوانه‌وار از مجازات که قاتل باید احساس کند، عمل می‌کند؟^۶او ممکن است قاتل بودن خود را انکار کند و هنگام حمله وحشیگری خود را با لبخند توجیه کند.^۷با این حال، او رنج خواهد برد، و در کابوس‌هایی به قصد خود نگاه خواهد کرد، جایی که لبخندها از بین رفته‌اند، و در جایی که هدف از رسیدن به آگاهی هولناک او و تعقیب او است.^۸زیرا هیچ کس به قتل فکر نمی کند و از گناهی که این فکر در پی دارد فرار می کند.^۹اگر مقصود مرگ است، چه شکلی دارد؟

م_۲۳_۳_۲

T-23.III.2

^۱آیا مرگ به هر شکلی، هر چند دوست داشتنی و خیرخواهانه به نظر برسد، یک نعمت و نشانه ای است که صدای خدا از طریق شما با برادرتان می گوید؟^۲بسته بندی هدیه ای را که می دهید نمی سازد.^۳یک جعبه خالی، هر چند زیبا و با ملایمت داده شده باشد، هنوز چیزی در خود ندارد.^۴و نه گیرنده و نه دهنده مدت زیادی فریب نمی خورند.^۵بخشش را از برادرت دریغ کن و به او حمله می‌کنی.^۶تو چیزی به او نمی دهی و جز آنچه دادی از او می گیری.

م_۲۳_۳_۳

T-23.III.3

^۱رستگاری هیچ سازشی نیست.^۲سازش پذیرفتن جز بخشی از آنچه می خواهید است. کمی بگیریم و بقیه را رها کنیم.^۳رستگاری چیزی را از دست نمی دهد.^۴برای همه کامل است.^۵بگذارید ایده سازش وارد شود، و آگاهی از هدف رستگاری به دلیل شناخته نشدن آن از بین می رود.^۶در جایی که سازش پذیرفته شده است منکر است، زیرا سازش این باور است که نجات غیر ممکن است.^۷این نشان می دهد که می توانید کمی حمله کنید، کمی عشق بورزید و تفاوت را بدانید.^۸بنابراین می‌آموزد که کمی از همان‌ها همچنان می‌توانند متفاوت باشند، و در عین حال همان‌ها دست نخورده باقی می‌مانند، به عنوان یکی.^۹این معقول است؟^۱۰میشه فهمید؟

م_۲۳_۳_۴

T-23.III.4

^۱این دوره آسان است فقط به این دلیل که سازش نمی کند.^۲با این حال، برای کسانی که هنوز معتقدند امکان سازش وجود دارد، دشوار به نظر می رسد.^۳آنها نمی بینند که اگر باشد، نجات حمله است.^۴با این حال، مسلم است که این باور که رستگاری غیرممکن است، نمی تواند اطمینان آرام و آرامی را که آمده است، حفظ کند.^۵بخشش را نمی توان اندکی دریغ کرد.^۶همچنین نمی توان برای این حمله کرد و به آن عشق ورزید و بخشش را درک کرد.^۷آیا نمی خواهید تهاجم به صلح خود را به هر شکلی تشخیص دهید، اگر فقط به این ترتیب غفلت از آن غیرممکن می شود؟^۸اگر از آن دفاع نکنید، می‌توان آن را قبل از دید شما درخشان نگه داشت، برای همیشه واضح و هرگز دور از دید شما.

م_۲۳_۳_۵

T-23.III.5

^۱کسانی که معتقدند می توان از صلح دفاع کرد و حمله از طرف آن موجه است، نمی توانند آن را در درون خود بدانند.^۲چگونه می توانستند بدانند؟^۳آیا آنها می توانند در کنار این باور که قتل اشکالی دارد که آرامش آنها حفظ می شود، بخشش را بپذیرند؟^۴آیا آنها حاضرند این واقعیت را بپذیرند که هدف وحشیانه آنها علیه خودشان است؟^۵هیچ کس با دشمنان متحد نمی شود و از نظر هدف با آنها یکی نمی شود.^۶و هیچ کس با دشمن سازش نمی کند، اما همچنان از او متنفر است، به خاطر آنچه که از او نگه داشته است.

م_۲۳_۳_۶

T-23.III.6

^۱برای صلح آتش بس اشتباه نکنید و برای فرار از درگیری مصالحه نکنید.^۲رهایی از درگیری به معنای تمام شده است.^۳در باز است؛ میدان جنگ را ترک کردی^۴شما در آنجا درنگ نکرده اید به امیدی که برنمی گردد زیرا اسلحه ها یک لحظه خاموش می شوند و ترسی که محل مرگ را فرا می گیرد آشکار نیست.^۵هیچ ایمنی در میدان جنگ وجود ندارد.^۶می توانید با خیال راحت از بالا به آن نگاه کنید و لمس نشوید.^۷اما از درون آن هیچ ایمنی نمی توانید پیدا کنید.^۸هیچ درختی که هنوز پابرجا بماند به شما پناه نخواهد داد.^۹هیچ یک از توهم محافظت در برابر ایمان به قتل نمی ایستد.^۱۰بدنی که بین میل طبیعی برقراری ارتباط و قصد غیرطبیعی قتل و مردن درهم می‌رود، در اینجا ایستاده است.^۱۱فکر می‌کنید شکلی که قتل به خود می‌گیرد می‌تواند امنیت ایجاد کند؟^۱۲آیا احساس گناه می تواند در میدان جنگ وجود نداشته باشد؟