رستگاری من از من سرچشمه می‌گیرد.
د_۷۰_۱
W-70.1
۱همه‌ی وسوسه‌ها چیزی نیستند جز شکل‌هایی از یک وسوسه‌ی بنیادین که ایده‌ی امروز را باور نکنی.۲چنین به نظر می‌رسد که رستگاری از جایی جز تو سرچشمه می‌گیرد.۳اینچنین، نیز، خاستگاه احساس گناه به نظر می‌رسد.۴تو هم احساس گناه و هم رستگاری را به عنوان چیزی در ذهن خود می‌بینی و نه در هیچ جای دیگر.۵زمانی که بفهمی همه‌ی احساس گناه صرفاً ابداع ذهن تو است، این را نیز می‌فهمی که احساس گناه و رستگاری باید در یک مکان واحد باشند.۶با درک این موضوع، تو نجات می‌یابی.
د_۷۰_۲
W-70.2
۱ظاهراً هزینه‌ی پذیرش ایده‌ی امروز این است: این ایده بدین معنا است که هیچ چیزی بیرون از خودت نمی‌تواند تو را نجات دهد؛ هیچ چیزی بیرون از خودت نمی‌تواند به تو صلح عطا کند.۲اما این ایده بدین معنا نیز هست که هیچ چیزی بیرون از خودت نمی‌تواند تو را آزار دهد، یا صلح تو را برهم زند، یا به هر شکلی تو را آشفته کند.۳ایده‌ی امروز جایگاه مسئول کائنات را به تو می‌دهد، جایی که تو به دلیل آنچه هستی، به آن تعلق داری.۴این نقشی نیست که بتواند به طور نسبی پذیرفته شود.۵و تو مطمئناً باید آغاز کنی به دیدن این که پذیرش این نقش، رستگاری است.
د_۷۰_۳
W-70.3
۱با این حال، شاید برای تو روشن نباشد که چرا تشخیص اینکه احساس گناه در ذهن خود تو است، موجب فهم این است که رستگاری نیز همانجا است.۲خداوند هرگز چاره برای بیماری را در جایی قرار نمی‌دهد که نتواند کمک کند.۳این همان شیوه‌ای است که ذهن تو با آن عمل کرده است، اما ذهن او هرگز به این شکل عمل نمی‌کند.۴او می‌خواهد که تو شفا یابی، بنابراین سرچشمهٔ شفا را در جایی نگه داشته است که نیاز به شفا نهفته است.
د_۷۰_۴
W-70.4
۱تو با انجام هرگونه تلاش برای جدا کردن شفا از آن بیماری که شفا برایش مقرر شده، و بدین ترتیب حفظ بیماری از این طریق، سعی کرده‌ای تا درست خلاف این عمل کنی، هرچند این تلاش‌ها مغشوش و خیالی بوده‌اند.۲قصد تو این بوده که اطمینان یابی شفا رخ ندهد.۳قصد خداوند این بوده که اطمینان یابد آن رخ دهد.
د_۷۰_۵
W-70.5
۱امروز ما این فهم را تمرین می‌کنیم که ارادهٔ خداوند و ارادهٔ ما در این مورد واقعاً یکی هستند.۲خداوند می‌خواهد که ما شفا یابیم، و ما واقعاً نمی‌خواهیم که ناخوش باشیم، زیرا این ما را ناشاد می‌کند.۳بنابراین در پذیرش ایده‌ی امروز، ما واقعاً در توافق با خداوند هستیم.۴او نمی‌خواهد که ما ناخوش باشیم.۵ما هم نمی‌خواهیم.۶او می‌خواهد که ما شفا یابیم.۷ما نیز همین را می‌خواهیم.
د_۷۰_۶
W-70.6
۱امروز برای دو برنامه‌ی تمرین طولانی‌تر آماده هستیم، که هر یک از این برنامه‌ها باید حدود ده تا پانزده دقیقه طول بکشد.۲اما، در عین حال، ما به تو اجازه می‌دهیم که برای زمان انجام تمرینات تصمیم بگیری.۳ما این شیوه‌ی تمرین را برای تعدادی از درس‌ها دنبال خواهیم کرد، و دوباره مناسب خواهد بود که پیشاپیش تصمیم بگیری بهتر است چه زمانی را به انجام هر تمرین اختصاص دهی، و سپس به تصمیمات خود تا حد ممکن پایبند بمانی.
د_۷۰_۷
W-70.7
۱این برنامه‌های تمرین را با تکرار کردن ایده‌ی امروز آغاز کن، با اضافه کردن جمله‌ای که حاکی از فهم تو در مورد این است که رستگاری از هیچ چیزی بیرون از خودت سرچشمه نمی‌گیرد.۲می‌توانی به این شیوه آن را بیان کنی:
۳رستگاری من از من سرچشمه می‌گیرد.
۴رستگاری من نمی‌تواند از هیچ جای دیگری سرچشمه بگیرد.
۵سپس چند دقیقه را با چشمان بسته به مرور برخی از جاهای بیرونی اختصاص بده که قبلاً در آن‌ها به دنبال رستگاری گشته‌ای: - در افراد دیگر، در تملک‌ها، در شرایط و رویدادهای گوناگون، و در تصورات تو از خودت که برای واقعی نمودن آن‌ها تلاش کرده‌ای.۶تشخیص بده که رستگاری در آنجا وجود ندارد، و به خودت بگو:
۷رستگاری من نمی‌تواند از هیچ‌یک از این چیزها سرچشمه بگیرد.
۸رستگاری من از من و فقط از من سرچشمه می‌گیرد.
د_۷۰_۸
W-70.8
۱اینک ما دوباره تلاش خواهیم کرد تا به نور در درون تو دست یابیم، جایی که رستگاری تو هست.۲تو نمی‌توانی آن را درون ابرهایی که نور را احاطه می‌کنند بیابی، و درون آن‌ها به دنبالش گشته‌ای.۳در آنجا نیست.۴در آن سوی ابرها و در نورِ ورای آن‌ها است.۵به یاد داشته باش پیش از آن که بتوانی به نور برسی، ناگزیر هستی که از ابرها عبور کنی.۶اما این را نیز به یاد داشته باش که تو هرگز هیچ چیزی را در الگوهای ابرآلود نیافته‌ای، چیزهایی که تصور کردی این الگوها در خود دارند، یا چیزهایی که تو خواسته‌ای.
د_۷۰_۹
W-70.9
۱از آنجا که همه‌ی اوهام تو در مورد رستگاری شکست خورده‌اند، پس مطمئناً نمی‌خواهی در ابرها باقی بمانی، و آنجا بیهوده در پی خدایان دروغین بگردی، در حالی که بسیار آسان می‌توانی به درون نور رستگاری واقعی گام برداری.۲سعی کن با هر وسیله‌ای که دلخواه تو است از ابرها عبور کنی.۳اگر این کمکت می‌کند، به من بیندیش که دستت را گرفته‌ام و تو را هدایت می‌کنم.۴و من به تو اطمینان می‌دهم که این یک تخیل پوچ نخواهد بود.
د_۷۰_۱۰
W-70.10
۱امروز برای برنامه‌های تمرین کوتاه و مکرر، به خودت یادآور شو که رستگاری تو از تو سرچشمه می‌گیرد، و هیچ چیز جز پندارهای خودت نمی‌تواند مانع پیشرفت تو شود.۲تو از همه‌ی تداخلات بیرونی آزاد هستی.۳تو مسئول رستگاری‌ات هستی.۴تو مسئول رستگاری این دنیا هستی.۵پس، بگو:
۶رستگاری من از من سرچشمه می‌گیرد.
۷هیچ چیزی بیرون از من نمی‌تواند مانع من شود.
۸در درون من، رستگاری دنیا و رستگاری خودم حضور دارد.
