درس ۹ | دوره‌ای در معجزات

من هیچ چیز را آنگونه که اکنون هست، نمی‌بینم.

د_۹_۱

W-9.1

^۱این ایده ظاهراً در پی دو ایده پیشین می‌آید.^۲اما اگرچه شاید تو بتوانی عقلاً آن را بپذیری، بعید است که تا حال برای تو هیچ معنایی داشته باشد.^۳البته در این مرحله، درک کردن ضروری نیست.^۴در واقع تشخیص دادن این که تو درک نمی‌کنی، پیش‌نیاز بطلان ایده‌های نادرست تو است.^۵قصد این تمرینها ممارست است، نه درک کردن.^۶تو نیاز نداری در مورد چیزی که درک می‌کنی، ممارست کنی.^۷در حقیقت این ممارست حول هدف ادراک سیر می‌کند، با این فرض که تو در حال حاضر واجد ادراک هستی.

د_۹_۲

W-9.2

^۱برای ذهن تربیت نشده دشوار است که باور کند آن‌چه به نظر می‌رسد مصور شده است، آن‌جا وجود ندارد.^۲این ایده می‌تواند نسبتاً آزارنده باشد، و ممکن است با مقاومت فعال در هر شکلی روبرو شود.^۳اما این مقاومت مانع ازبه کار بردن آن نمی‌شود.^۴چیزی بیش از آن برای انجام این تمرینها یا تمرینهای دیگر مورد نیاز نیست.^۵هر گام کوچک مقدار کمی از تاریکی را کنار می‌زند، و ادراک نهایتاً تمامی گوشه‌های ذهن را که از زباله‌های تاریک کننده پاک شده است، روشن خواهد کرد.

د_۹_۳

W-9.3

^۱انجام سه یا چهار دوره تمرین برای امروز کافی است. شامل نگاه کردن به اطراف و تمرین ایده روز با هرچه که می‌بینی، با به یاد داشتن عدم تمایز در به کار بردن این ایده، و قاعده اساسی حذف نکردن هیچ چیزی.^۲برای نمونه:

^۳من این ماشین تایپ را آن‌گونه که اکنون هست، نمی‌بینم.

^۴من این تلفن را آن‌گونه که اکنون هست، نمی‌بینم.

^۵من این بازو را آن‌گونه که اکنون هست، نمی‌بینم.

د_۹_۴

W-9.4

^۱با چیزهایی که به تو نزدیک‌تر هستند آغاز کن، و سپس محدوده را گسترش بده:

^۲من آن رخت‌آویز را آن‌گونه که اکنون هست، نمی‌بینم.

^۳من آن در را آن‌گونه که اکنون هست، نمی‌بینم.

^۴من آن چهره را آن‌گونه که اکنون هست، نمی‌بینم.

د_۹_۵

W-9.5

^۱باز هم تأکید می‌شود در عین حال که نباید برای گنجاندن همه چیز در تمرین تلاش کرد، باید از حذف اختصاصی نیز پرهیز نمود.^۲مطمئن شو که در انجام این تمایز با خودت صادق هستی.^۳ممکن است وسوسه شوی که این تمایل به فرق گذاشتن را پنهان کنی.