دوره
دوره‌ای در معجزات | ۲۵ بهمن ۱۴۰۲
۲۵ بهمن ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
هنگامی که به کاری که کسی انجام می‌دهد اعتماد نداری، به این باور داری که او در ذهن درست‌اندیش خود نیست.این به سختی یک چارچوب مرجع مبتنی بر معجزه است.همچنین تأثیر فاجعه‌بار انکار قدرت معجزه را به همراه دارد.معجزه همه چیز را همانگونه که هست ادراک می‌کند.اگر چیزی جز حقیقت وجود ندارد، دیدِ درست‌اندیش نمی‌تواند چیزی جز کمال ببیند.من گفته‌ام که تنها آنچه خداوند می‌آفریند یا تو با همان اراده می‌آفرینی وجود واقعی دارد.پس، این، تنها چیزی است که معصومان می‌توانند ببینند.آن‌ها از ادراک تحریف شده رنج نمی‌برند.
دوره‌ای در معجزات | ۲۴ بهمن ۱۴۰۲
۲۴ بهمن ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
معصومیت یک صفت جزئی نیست.تا زمانی که کلی نباشد واقعی نیست.آنانی که بطور جزئی معصوم هستند در مواقعی ممکن است کاملاً نابخرد باشند.تا زمانی که معصومیت آن‌ها به یک دیدگاه با کاربرد جهانی تبدیل نشود تبدیل به خرد نمی‌شود.ادراک معصومانه یا حقیقی به این معنی است که تو هرگز اشتباه ادراک نمی‌کنی و همیشه به درستی می‌بینی.به بیان ساده‌تر، به این معنی است که تو هرگز چیزی را که وجود ندارد نمی‌بینی و همیشه آنچه را می‌بینی که وجود دارد.
دوره‌ای در معجزات | ۲۳ بهمن ۱۴۰۲
۲۳ بهمن ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
من بیان کردم که مفاهیم پایه‌ای که در این دوره به آن‌ها رجوع می‌شود موضوعات مربوط به درجه نیستند.برخی مفاهیم بنیادین را نمی‌توان برحسب ضدها درک کرد.ناممکن است نور و تاریکی یا همه‌چیز و هیچ‌چیز را به عنوان امکان‌هایی که همزمان وجود دارند تصور کرد.آن‌ها یا کاملاً حقیقی یا کاملاً غیرحقیقی هستند.ضروری است که متوجه شوی تا زمانی که تعهدی قاطع به یکی یا دیگری نداشته باشی تفکر تو نامنظم خواهد بود.با این حال، تعهد محکم به تاریکی یا نیستی، ناممکن است.هرگز کسی نزیسته است که اندک نور و اندک چیزی را تجربه نکرده باشد.بنابراین، هیچ‌کس نمی‌تواند حقیقت را به طور کامل انکار کند، حتی اگر بپندارد که می‌تواند.
دوره‌ای در معجزات | ۲۱ بهمن ۱۴۰۲
۲۰ بهمن ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
همانگونه که نفس، ادراک تو از برادرانت را به بدن محدود می‌کند، روح‌القدس نیز رؤیت تو را آزاد می‌کند و به تو اجازه می‌دهد که پرتوهای بزرگ که از آن‌ها می‌تابند را ببینی، آنقدر نامحدود که به خداوند می‌رسند.این همان تغییر به سوی رؤیت است که در لحظهٔ مقدس به انجام می‌رسد.با این حال لازم است یاد بگیری این تغییر دقیقاً چه چیزی را به دنبال دارد، تا مایل شوی که آن را همیشگی کنی.با داشتن این تمایل آن تو را رها نخواهد کرد، زیرا همیشگی است.هنگامی که آن را به عنوان تنها ادراکی که می‌خواهی پذیرفتی، با نقشی که خود خداوند در تاوان ایفا می‌کند به معرفت تبدیل می‌شود، زیرا این تنها مرحله‌ای در آن است که او می‌فهمد.بنابراین، در این هیچ تأخیری وجود نخواهد داشت زمانی که برای آن آماده باشی.خداوند اکنون آماده است، اما تو نیستی.
دوره‌ای در معجزات | ۱۹ بهمن ۱۴۰۲
۱۹ بهمن ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
تو که خواهان صلح هستی تنها با بخشایش کامل می‌توانی آن را بیابی.هیچ‌گونه یادگیری توسط کسی کسب نمی‌شود مگر اینکه بخواهد آن را بیاموزد و به نوعی باور داشته باشد که به آن نیاز دارد.در حالی که فقدان در آفرینش خداوند وجود ندارد، حضورش در آنچه تو ساخته‌ای بسیار آشکار است.این، در واقع، تفاوت اساسی میان آن‌ها است.فقدان بر این دلالت می‌کند که تو در وضعیتی به نوعی متفاوت از وضعیتی که در آن هستی بهتر خواهی بود.پیش از «جدایی،» که معنای «هبوط» است، هیچ‌گونه فقدانی نبود.اصلا نیازی وجود نداشت.نیازها تنها زمانی به وجود می‌آیند که خودت را محروم کنی.تو بر اساس ترتیب خاصی از نیازها که مقرر می‌کنی، عمل می‌کنی.این، به نوبهٔ خود، به ادراک تو از آنچه که هستی بستگی دارد.
