دوره‌ای در معجزات | ۵ فروردین ۱۴۰۳
۵ فروردین ۱۴۰۳
دوره‌ای در معجزات
هنگامی که برادری نامعقولانه رفتار می‌کند، تنها با ادراک عقلانیت در او می‌توانی او را شفا دهی.اگر خطاهای او را ادراک کنی و آن‌ها را بپذیری، خطاهای خود را می‌پذیری.اگر می‌خواهی خطاهای خود را به روح‌القدس بسپاری، باید همین کار را با خطاهای او انجام دهی.تا زمانی که این تنها روش برای رسیدگی به همهٔ خطاها نباشد، نمی‌توانی بفهمی که چگونه همهٔ خطاها باطل می‌شوند.این چه تفاوتی با این دارد که به تو گفته شود آنچه آموزش می‌دهی را می‌آموزی؟برادرت به اندازهٔ تو برحق است، و اگر می‌پنداری او در اشتباه است تو در حال محکوم کردن خودت هستی.
دوره‌ای در معجزات | ۳ فروردین ۱۴۰۳
۳ فروردین ۱۴۰۳
دوره‌ای در معجزات
به سادگی این را انجام بده: ساکت بمان و تمام افکار را درباره اینکه چه هستی و خداوند چیست؛ تمام مفاهیمی که درباره دنیا آموخته‌ای؛ همه تصویرهایی که درباره خودت داری را کنار بگذار.ذهنت را از هر آنچه فکر می‌کند درست یا نادرست، یا خوب یا بد است، از هر فکری که شایسته می‌داند، و از تمام ایده‌هایی که از آن‌ها شرمنده است خالی کن.هیچ چیز را نگه ندار.هیچ فکری را که گذشته به تو آموخته است، و هیچ باوری را که قبلاً از هر چیزی یاد گرفته‌ای را با خودت نیاور.این دنیا را فراموش کن، این دوره را فراموش کن، و با دستانی کاملاً خالی به سوی خداوندت بیا.
دوره‌ای در معجزات | ۲ فروردین ۱۴۰۳
۲ فروردین ۱۴۰۳
دوره‌ای در معجزات
امسال در نتیجه زمان گرفتن آسانترین تصمیمی است که تاکنون با آن روبرو شده‌ای، و همچنین تنها تصمیم.تو از پل به سوی واقعیت عبور خواهی کرد تنها به این دلیل که تشخیص خواهی داد خداوند در آن طرف است، و اصلا هیچ چیزی در اینجا نیست.زمانی که به این پی برده باشی، غیرممکن است که این تصمیم طبیعی را نگیری.
دوره‌ای در معجزات | ۲۹ اسفند ۱۴۰۲
۲۹ اسفند ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
آشکار است که درک روح‌القدس از زمان دقیقاً مخالف درک نفس است.دلیل آن به همان اندازه روشن است، زیرا آن‌ها هدف زمان را کاملاً مخالف هم درک می‌کنند.روح‌القدس هدف زمان را غیر ضروری دانستن نیاز به زمان تفسیر می‌کند.او کارکرد زمان را موقتی می‌داند، که تنها در وظیفه آموزش او بکار می‌رود، که طبق تعریف موقتی است.بنابراین تأکید او بر تنها جنبه‌ای از زمان است که می‌تواند تا بی‌نهایت گسترش یابد، زیرا زمانِ اکنون نزدیکترین تقریبِ ابدیت است که این دنیا ارائه می‌دهد.در واقعیتِ «اکنون»، بدون گذشته یا آینده است که آغازِ درک ابدیت نهفته است.زیرا تنها «اکنون» اینجاست، و تنها «اکنون» فرصت‌هایی برای برخوردهای مقدس ارائه می‌دهد که در آن رستگاری می‌تواند یافته شود.
دوره‌ای در معجزات | ۲۸ اسفند ۱۴۰۲
۲۸ اسفند ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
آیا این عجیب نیست که باور داری این فکر که تو دنیایی را که می‌بینی ساختی گستاخی است؟خداوند آن را نساخت.از این می‌توانی مطمئن باشی.او چه می‌تواند بداند از آنچه که فانی، گناهکار و مقصر، هراسان، رنجور و تنها است، و از ذهنی که درون بدنی زندگی می‌کند که باید بمیرد؟تو با این فکر که او دنیایی را ساخته که چنین چیزهایی ظاهراً در آن واقعیت دارند، تنها او را به بی‌عقلی متهم می‌کنی.او دیوانه نیست.با این وجود تنها دیوانگی چنین دنیایی را می‌سازد.
