دوره‌ای در معجزات | ۶ اسفند ۱۴۰۲
۶ اسفند ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
هیچ دنیایی وجود ندارد!این اندیشهٔ اصلی است که دوره می‌کوشد آموزش دهد.همه آمادهٔ پذیرش آن نیستند، و هر کس باید تا آنجا که می‌تواند به خود اجازهٔ هدایت شدن در مسیر به سوی حقیقت را بدهد، پیش برود.گاه برمی‌گردد و باز بیشتر پیش می‌رود، یا شاید مدتی به عقب گام بردارد و سپس دوباره بر‌گردد.
اما شفا موهبت کسانی است که آماده هستند تا بیاموزند که هیچ دنیایی وجود ندارد، و اکنون می‌توانند این درس را بپذیرند.آمادگی آن‌ها، این درس را در شکلی که آن را بتوانند درک کنند و تشخیص دهند برای آن‌ها به ارمغان خواهد آورد.
دوره‌ای در معجزات | ۵ اسفند ۱۴۰۲
۵ اسفند ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
راز رستگاری تنها این است: که تو داری این کار را با خودت می‌کنی.شکل حمله هر چیزی که باشد، این همچنان درست است.نقش دشمن و مهاجم را هر کسی که بگیرد، این همچنان حقیقت است.هر آنچه که به نظر می‌رسد علت هر درد و رنجی که احساس می‌کنی باشد، این همچنان درست است.زیرا تو هرگز به شمایل‌های درون رؤیایی که می‌دانستی در حال دیدنش هستی واکنش نشان نمی‌دادی.بگذار آن‌ها تا آنجا که ممکن است نفرت‌انگیز و شرور باشند، آن‌ها نمی‌توانند اثری بر تو داشته باشند مگر اینکه نتوانی تشخیص بدهی که این رؤیای تو است.
دوره‌ای در معجزات | ۳ اسفند ۱۴۰۲
۳ اسفند ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
قانون‌های ادراک مخالف حقیقت هستند، و آنچه که درباره معرفت درست است درباره هر چیزی که جدا از آن است، درست نیست.اما خداوند به دنیای بیماری پاسخ داده است، پاسخی که برای همه شکل‌های آن اعمال می‌شود.پاسخ خداوند ابدی است، اگرچه در زمان کار می‌کند، جایی که به آن نیاز است.اما چون از خداوند است، قانون‌های زمان بر عملکرد آن تاثیر نمی‌گذارند.در این دنیا است، اما بخشی از آن نیست.زیرا واقعی است، و در جایی سکونت دارد که همه واقعیت باید باشد.ایده‌ها سرچشمه خود را ترک نمی‌کنند، و تنها چنین می‌نماید که اثراتشان از آن‌ها جدا می‌باشند.ایده‌ها به ذهن تعلق دارند.آنچه به بیرون فرافکنی شده است، و بیرون از ذهن به نظر می‌رسد، به هیچ وجه در بیرون نیست، بلکه اثری است از آنچه که در درون است، و سرچشمه خود را ترک نکرده است.
معنویت واقعی
۱ اسفند ۱۴۰۲
گری رنارد
دوره‌ای در معجزات | ۱ اسفند ۱۴۰۲
۱ اسفند ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
اکنون باید بیاموزی که تنها صبر بی‌نهایت اثرات فوری ایجاد می‌کند.این روشی است که در آن، زمان با ابدیت مبادله می‌شود.صبر بی‌نهایت عشق بی‌نهایت را فرا می‌خواند، و با ایجاد نتایج در حال حاضر زمان را غیر ضروری می‌سازد.ما بارها گفته‌ایم که زمان یک وسیله یادگیری است که هنگامی که دیگر مفید نباشد برچیده می‌شود.روح‌القدس، که برای خداوند در زمان سخن می‌گوید، نیز می‌داند که زمان بی‌معنی است.او هر لحظه‌ای از زمان که می‌گذرد این را به تو یادآوری می‌کند، زیرا وظیفه ویژه او این است که تو را به ابدیت بازگرداند و بماند تا آفرینش‌های تو را در آنجا برکت دهد.او تنها برکتی است که تو واقعاً می‌توانی بدهی، زیرا او واقعاً متبرک است.از آنجا که خداوند او را آزادانه به تو عطا کرده است، باید همانطور که او را دریافت کردی او را بدهی.
