گری رنارد
دنیا به عنوان یک پوشش
۵ فروردین ۱۴۰۳
گری رنارد
هیچ چیزی در دنیای شما نیست که از الگوی زوال و مرگ پیروی نکند و هیچ چیز در آن نمی‌تواند ظاهراً زنده بماند بدون این که چیز دیگری بمیرد.دنیای شما تاثیرگذار است تا زمانی که یاد بگیرید واقعاً نگاه کنید.ولی مردم نمی‌خواهند واقعاً نگاه کنند، نه به این دلیل که دنیا یک تصویر زیبا نیست بلکه به این دلیل که طراحی شده تا پوششی باشد بر روی یک سیستم فکری ناخودآگاه که بر زندگی آن‌ها حکم فرماست و آن‌ها در خودآگاه خود از این سیستم فکری آگاهی ندارند.
ناپدید شدن جهان
گری رنارد
گری رنارد
معنویت واقعی
۱ اسفند ۱۴۰۲
گری رنارد
بدن تنها شمایلی در رؤیا
۹ بهمن ۱۴۰۲
گری رنارد
پورسا: ... به یاد داشته باش که هر چه بیشتر ببخشی، کمتر گرفتار حیله‌های نفس می‌شوی.همانطور که عیسی در اواخر دوره دربارهٔ آموزگاران خداوند می‌گوید،
آن‌ها شمایل‌های رؤیا را تماشا می‌کنند که می‌آیند و می‌روند، جابجا می‌شوند و تغییر می‌کنند، رنج می‌برند و می‌میرند.با این حال آن‌ها فریب آنچه می‌بینند را نمی‌خورند.آن‌ها تشخیص می‌دهند که مشاهدهٔ یک شمایل رؤیا به عنوان بیمار و جدا واقعی‌تر از این نیست که آن را سالم و زیبا بدانند.
بنابراین بدن‌ها، چه بیمار و چه سالم، واقعاً همه یکسان هستند، زیرا هیچ یک از آن‌ها حقیقی نیست.و واقعاً هیچ تفاوتی میان بیماری و مرگ وجود ندارد.آن‌ها تنها سطح‌های وهمی متفاوتی از پندار جدایی از خداوند هستند.
واقعیت فناناپذیر شما
گری رنارد
گری رنارد
اهمیت مهربان بودن
۱۷ دی ۱۴۰۲
گری رنارد
پورسا: ...چگونگی رفتار تو با افراد دیگر نشانه بسیار خوبی از احساس تو نسبت به خودت است.اگر با خصومت به آن‌ها نگاه کنی، داری می‌گویی که ذهنی در تضاد داری.اگر با مهربانی به آن‌ها نگاه کنی، این نشانهٔ آن ذهنی است که آرامش دارد.نه تنها این، بلکه احساس تو را نسبت به خودت تعیین و تقویت می‌کند.این یک چرخه است، چرخه‌ای صلح‌آمیز یا شرورانه.درست است، افرادی هستند که با دیگران بسیار خوب هستند در حالی که لزوماً احساس خوبی نسبت به خودشان ندارند، اما معمولاً به یک موفقیت نزدیک هستند.اگر آن‌ها ابراز عشق می‌کنند، این نمادی است که آن‌ها در مسیر درستی هستند، و فقط به کمی کمک برای درک انتخابی که در دسترس آن‌هاست نیاز دارند.هنگامی که این کار را انجام دهند، آنگاه احتمال بیشتری نسبت به دیگران وجود دارد که آن‌ها قدرت خود، روح‌القدس درونشان را به جای ضعف خود، که نفس است، انتخاب کنند.
گری: من شنیده‌ام که افراد بزرگی، از دالایی لاما گرفته تا کن واپنیک، بر اهمیت مهربان بودن تاکید دارند.اکنون می‌توانم منظور آن‌ها را درک کنم.اگر نگاه تو به دیگران چیزهای زیادی را در مورد احساست در حال حاضر بیان می‌کند، و همچنین تعیین می‌کند که در آینده چه احساسی در مورد خودت خواهی داشت، براستی از طریق مهربان و دلسوز بودن به خودت لطف می‌کنی.
واقعیت فناناپذیر شما
گری رنارد
گری رنارد
گرامیداشت دکتر کنت واپنیک
۸ دی ۱۴۰۲
گری رنارد
به یاد دکتر کنت واپنیک در دهمین سالگرد درگذشت او، و یک نگرش.
مطمئناً به نظر نمی‌رسد که ده سال از زمان مرگ ظاهری بدن کِن می‌گذرد.برای برخی از شما که ممکن است ندانید، آرتن و پورسا در اولین کتاب خود، کِن را به عنوان «بزرگترین آموزگار دوره» توصیف کردند.من در مورد درگذشت او نوشتم و یادداشتی شخصی درباره او در چهارمین کتابم، «زندگی‌هایی که عیسی و بودا یکدیگر را می‌شناختند» گنجانده‌ام.صفحه‌های ۱۰۱-۹۹ را ببینید.و همچنین آن کتاب را به او تقدیم کردم.
با این حال، شنیده‌ام که چند نفر می‌گویند که اگر کِن تا این حد روشن‌ضمیر بود، باید بدن خود را از سرطان شفا می‌داد.من فکر می‌کنم آن‌ها نکته را نگرفته‌اند.دوره می‌گوید، و کِن آموزش داد، که بدن نمی‌تواند بمیرد، زیرا هرگز زندگی نکرده است.هیچ بدنی وجود ندارد!نکته همین است.همچنین، من از منابع معتبر دریافتم که کِن در ماه‌های پایانی زندگی موهوم خود احساس درد نکرد.این برای من منطقی است و دقیقاً مطابق با این ایده دوره است که:
ذهنِ بدون احساس گناه نمی‌تواند رنج بکشد.
دوره به ما می‌آموزد که بدن نمایانگر یک محدودیت بر آگاهی است.آن پندار جدایی است که شکل داده شده است.در واقع این ذهن است که همه کارها را انجام می‌دهد، و ما می‌توانیم از آن برای تصمیم‌گیری برای دیدن چیزها به گونه‌ای استفاده کنیم که روح‌القدس آن‌ها را می‌بیند.بنابراین وقتی کِن را به یاد می‌آوریم، بیایید به این سطرهای مهم درباره بدن از کتاب کار درس ۲۴۸ فکر کنیم، که کِن در یکی از کلاس‌هایش می‌خواند:
آنچه می‌میرد هرگز در واقعیت زندگی نکرده، و تنها حقیقت در مورد خودم را تقلید کرده است.اینک من خود پنداره‌ها، فریب‌ها و دروغ‌ها در مورد فرزند مقدس خداوند را تکذیب می‌کنم.اینک من آماده هستم تا او را دوباره آنگونه که خداوند او را آفرید بپذیرم، و همانگونه که هست.
بیایید لحظه‌ای برای قدردانی وقت بگذاریم و در سطح ذهن به کِن بپیوندیم، زیرا ما یکی هستیم.ما از او برای آثار باورنکردنی‌اش و روح زیبایش تشکر می‌کنیم.همهٔ ما در حال بیدار شدن به واقعیت هستیم.خداوند هست.
