دوره‌ای در معجزات | ۱۵ بهمن ۱۴۰۲
۱۵ بهمن ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
آیا این اجتناب‌ناپذیر نیست؟تحت فرمان ترس، بدن به دنبال احساس گناه خواهد رفت، در حالی که به ارباب خود خدمت می‌کند، اربابی که جاذبه‌اش به احساس گناه تمام وهم وجودش را حفظ می‌کند.پس، این جاذبهٔ درد است.تحت حاکمیت این ادراک، بدن خدمتگزار درد می‌شود، در حالی که آن را بر حسب وظیفه جستجو می‌کند و از این ایده که درد لذت است اطاعت می‌کند.این ایده است که زیربنای تمام سرمایه‌گذاری سنگین نفس در بدن است.و این رابطهٔ نامعقول است که آن را پنهان نگه می‌دارد، و در عین حال از آن تغذیه می‌کند.آن به تو می‌آموزد که لذت بدن شادی است.با این حال با خودش زمزمه می‌کند: «آن مرگ است.»
دوره‌ای در معجزات | ۱۴ بهمن ۱۴۰۲
۱۳ بهمن ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
ناممکن است که از طریق بدن به دنبال لذت باشی و درد را نیابی.ضروری است که این رابطه درک شود، زیرا این رابطه‌ای است که نفس آن را مدرک گناه می‌داند.این براستی اصلاً مجازات‌گرانه نیست.این تنها نتیجه اجتناب‌ناپذیر برابر دانستن خودت با بدن است، که دعوتی برای درد است.زیرا ترس را دعوت می‌کند تا وارد شود و هدف تو شود.جاذبهٔ احساس گناه قطعاً با آن وارد می‌شود، و هر آنچه که ترس، بدن را به آن سوق می‌دهد در نتیجه دردناک است.آن درد همهٔ اوهام را تسهیم خواهد کرد، و وهم لذت با درد یکسان خواهد بود.
دوره‌ای در معجزات | ۱۲ بهمن ۱۴۰۲
۱۲ بهمن ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
تاریکی فقدان نور است همان‌گونه که گناه فقدان عشق است.آن هیچ ویژگی‌های یکتایی از خودش ندارد.آن نمونه‌ای از باور به «کمبود» است، که تنها خطا از آن می‌تواند حاصل شود.حقیقت همیشه فراوان است.کسانی که ادراک و تصدیق می‌کنند که همه چیز دارند، هیچ‌گونه نیازی ندارند.هدف تاوان بازگرداندن همه چیز به تو است؛ یا به عبارت دیگر، بازگرداندن آن به آگاهی تو.زمانی که آفریده شدی همه چیز به تو داده شد، درست مانند همه.
بدن تنها شمایلی در رؤیا
۹ بهمن ۱۴۰۲
گری رنارد
پورسا: ... به یاد داشته باش که هر چه بیشتر ببخشی، کمتر گرفتار حیله‌های نفس می‌شوی.همانطور که عیسی در اواخر دوره دربارهٔ آموزگاران خداوند می‌گوید،
آن‌ها شمایل‌های رؤیا را تماشا می‌کنند که می‌آیند و می‌روند، جابجا می‌شوند و تغییر می‌کنند، رنج می‌برند و می‌میرند.با این حال آن‌ها فریب آنچه می‌بینند را نمی‌خورند.آن‌ها تشخیص می‌دهند که مشاهدهٔ یک شمایل رؤیا به عنوان بیمار و جدا واقعی‌تر از این نیست که آن را سالم و زیبا بدانند.
بنابراین بدن‌ها، چه بیمار و چه سالم، واقعاً همه یکسان هستند، زیرا هیچ یک از آن‌ها حقیقی نیست.و واقعاً هیچ تفاوتی میان بیماری و مرگ وجود ندارد.آن‌ها تنها سطح‌های وهمی متفاوتی از پندار جدایی از خداوند هستند.
واقعیت فناناپذیر شما
گری رنارد
گری رنارد
دوره‌ای در معجزات | ۹ بهمن ۱۴۰۲
۹ بهمن ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
هدایا از طریق بدن‌ها ساخته نمی‌شوند، اگر حقیقتاً داده و دریافت شوند.زیرا بدن‌ها نه می‌توانند تقدیم کنند و نه بپذیرند؛ نه می‌توانند عرضه کنند و نه بگیرند.تنها ذهن می‌تواند ارزیابی کند، و تنها ذهن تصمیم می‌گیرد که چه چیزی را می‌خواهد دریافت کند و بدهد.و هر هدیه‌ای که تقدیم می‌کند به آنچه می‌خواهد بستگی دارد.خانهٔ برگزیده‌اش را با نهایت دقت می‌آراید، و آن را برای دریافت هدایایی که می‌خواهد آماده می‌کند با تقدیم کردن آن‌ها به کسانی که به خانهٔ برگزیده‌اش می‌آیند، یا کسانی که آن‌ها را به آن جذب می‌کند.و در آنجا هدایای خود را مبادله خواهند کرد، در حالی که آنچه را که ذهن‌هایشان شایستهٔ خود قضاوت می‌کنند، تقدیم و دریافت می‌کنند.
