دوره‌ای در معجزات | ۲ اردیبهشت ۱۴۰۴

۲ اردیبهشت ۱۴۰۴
دوره‌ای در معجزات
عید پاک جشن بهای گناه نیست، بلکه جشن پایان آن است.اگر یک نظر از چهرهٔ مسیحا را در پشت پرده ببینی، و میان گلبرگ‌های سفید برفی سوسن‌هایی که به عنوان هدیه دریافت کرده‌ای و تقدیم کرده‌ای بنگری، چهرهٔ برادرت را خواهی دید و آن را تشخیص خواهی داد.من یک غریبه بودم و تو مرا به خانه‌ات راه دادی، بی آنکه بدانی کیستم.با این حال بخاطر هدیهٔ گل‌های سوسنت خواهی دانست.در بخشیدن این غریبه توسط تو، بیگانه برای تو و در عین حال یار دیرین تو، رهایی او و نجات تو با او نهفته است.زمان عید پاک زمان سرور است، و نه سوگواری.به یار برخاسته خودت بنگر، و همراه با من قداستش را جشن بگیر.زیرا عید پاک زمان رستگاری تو، همراه با رستگاری من است.
(م_۲۰_۱_۴∶۱-۸)

دوره‌ای در معجزات | ۳۰ فروردین ۱۴۰۴

۳۰ فروردین ۱۴۰۴
دوره‌ای در معجزات
معجزه نیاز به زمان را به حداقل می‌رساند.به نظر می‌رسد که تشخیص برابری اعضای رابطه فرزندی در سطح طولی یا افقی تقریباً زمان بی‌پایانی را در بر می‌گیرد.با این وجود، معجزه مستلزم یک تغییر ناگهانی از درک افقی به درک عمودی است.این یک بازه زمانی را ارائه می‌دهد که دهنده و گیرنده هر دو در زمان به مراتب فراتر از آنچه که در غیر این‌ صورت می‌بودند پدیدار می‌شوند.بنابراین معجزه ویژگی منحصر به فرد برانداختن زمان را دارد تا حدی که بازه زمانی که پوشش می‌دهد را غیرضروری کند.هیچ رابطه‌ای بین زمانی که معجزه می‌گیرد و زمانی که پوشش می‌دهد وجود ندارد.معجزه جایگزین آن یادگیری می‌شود که ممکن بود هزاران سال طول بکشد.این کار را با شناخت اساسی برابری کامل دهنده و گیرنده انجام می‌دهد که معجزه بر آن استوار است.معجزه زمان را با فروریختن آن کوتاه می‌کند، و در نتیجه بازه‌های معینی را در آن حذف می‌کند.و این کار را، با این حال، در توالی زمانی بزرگتر انجام می‌دهد.
(م_۱_۲_۶∶۱-۱۰)

دوره‌ای در معجزات | ۲۹ فروردین ۱۴۰۴

۲۹ فروردین ۱۴۰۴
دوره‌ای در معجزات
و این بس است.اگر بر آن بیافزایی، تنها همان مقدار اندکی را که خواسته شده از دست خواهی داد.به یاد داشته باش که تو احساس گناه را ساختی، و نقشه‌ات برای گریز از احساس گناه این بوده است که آمرزش را بر آن بیاوری، و رستگاری را ترسناک کنی.و جز ترس چیزی نخواهی افزود، اگر خود را برای عشق آماده کنی.آمادگی برای لحظهٔ مقدس از آنِ او است که آن را می‌دهد.خودت را به او رها کن آنکه کارش رهایی است.وظیفهٔ او را برای او تعیین مکن.تنها آنچه را که او می‌طلبد به او بده، تا بیاموزی که نقش تو چقدر اندک است، و نقش او چقدر بزرگ است.
(م_۱۸_۴_۶∶۱-۸)

دوره‌ای در معجزات | ۲۶ فروردین ۱۴۰۴

۲۵ فروردین ۱۴۰۴
دوره‌ای در معجزات
فراموش نکن که این تصمیم تو بوده که هر چیزی را که برایت طبیعی و آسان است ناممکن کنی.اگر باور داری که لحظهٔ مقدس برای تو دشوار است، به این دلیل است که تو داور آنچه ممکن است شده‌ای و حاضر نیستی جای خود را به آن یگانه بدهی که می‌داند.تمام باور به درجات دشواری در معجزات بر این متمرکز است.هر آنچه که خداوند اراده کند نه تنها ممکن است، بلکه پیشاپیش رخ داده است.و به همین دلیل است که گذشته رفته است.آن هرگز در واقعیت رخ نداده است.تنها در ذهن تو، که پنداشت آن رخ داده است، خنثی کردن آن ضروری است.
(م_۱۸_۴_۸∶۱-۷)

من صلح خداوند را می‌خواهم

۲۲ فروردین ۱۴۰۴
دوره‌ای در معجزات
دوره‌ای در معجزات

استفاده از مطالب فقط برای مقاصد غیرتجاری و با ذکر منبع بلامانع است.